Τρίτη, 19 Μαρ, 2024
Χρύσανθου και Δαρείας μαρτύρων, Κλαυδίου, Ιλαρίας, Ιάσονος, Μάυρου και Παγχαρίου μαρτ.
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τ.Θ. 1602
Τ.Κ. 51006 Θεσσαλονίκη
Τηλ.: 2310 286247
Fax.: 2310 276590

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ TON ΑΔΙΚΩΣ ΔΙΩKOMENON ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ APTEMION



ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ TON ΑΔΙΚΩΣ ΔΙΩKOMENON ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ APTEMION

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣ TON ΑΔΙΚΩΣ ΔΙΩKOMENON ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ APTEMION

 

 

Ἡ ἄτυπη Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν στὴν τελευταία της συνέλευση (17-2-2011) ἀποφάσισε ὁμόφωνα νὰ συντάξει κείμενο συμπαραστάσεως πρὸς τὸν διωκόμενο νέο ὁμολογητή τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἐπίσκοπο Ράσκας καὶ Πριζρένης καὶ ἐθνάρχη τοῦ Κοσσυφο­πεδίου κ. Ἀρτέμιο.

Ἐκτιμοῦμε ἐν πρώτοις ὅτι οἱ ἐπίμονοι ἀγῶνες του διὰ κηρυγμάτων, συγγραμμάτων καὶ ὑπομνημάτων γιὰ τὴν ἀποχώρηση τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ τὴν διακοπὴ τῶν θεολογικῶν διαλόγων, ἰδιαίτερα μετὰ τῶν Παπικῶν, οἱ ὁποῖοι, σὺν τοῖς ἄλλοις, αἱματοκύλισαν πολλάκις τὴν Σερβία, πάλαι τε καὶ ἐπ' ἐσχάτων, ἀποτελοῦν τὴν βασικὴ αἰτία τῆς ἐναντίον τοῦ ἀκάμπτου καὶ σθεναροῦ ἐπισκόπου πολεμικῆς τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν αἱρετιζόντων «Ὀρθοδόξων» συνεπισκόπων του. Ἡ ἐκ μέρους του μάλιστα ὑπογραφὴ καὶ διάδοση τῆς καταλυτικῆς καὶ πολὺ καρποφόρου «Ὁμολογίας Πίστε­ως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», τὴν ὁποία συνέταξε καὶ ἐκυκλοφόρησε τὸ 2009 ἡ Σύναξή μας, μὲ τὶς ὑπογραφὲς πλειάδος προκρίτων ἐπισκόπων, ἡγουμένων, πρεσβυτέρων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν τῆς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκορύφωσε τὴν ἐπὶ ἔτη καλλιεργούμενη ἐναντίον του ἐχθρότητα, ἡ ὁποία τελικῶς ἐκδηλώθηκε ὄχι μόνο μὲ τὴν καθαίρεση ἐκ τοῦ ἐπισκοπικοῦ του θρόνου ἀλλὰ καὶ τὴν ἐξορία του ἐκ τῆς ἐπαρχίας, τῆς ὁποίας θεόθεν ὡρίσθη, καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι, ὁ κανονικὸς ποιμήν.

Ὅπως ἀπέδειξε περίτρανα ὁ ἐπίσης ὁμολογητὴς καὶ πανταχόθεν βαλλόμενος ὑπὸ τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, διὰ τὴν ἐλεγκτικὴν γλῶσσαν καὶ γραφίδα σεβασμιώτατος μητροπο­λίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, μὴ δειλιάσας φιλαδέλφως νὰ ἐπικρίνει τὴν ἀφιλάδελφη στάση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, οἱ ἐναντίον τοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου ἀπο­φάσεις «παρεβίασαν καταφώρως πᾶσαν ἔννοιαν Κανονικοῦ Δικαίου καὶ Κανονικῆς δικονο­μικῆς εὐταξίας· πάσχουν κανονικῶς μὲ ἄμεσον ἀποτέλεσμα νὰ ἀποβαίνουν ἄκυροι, ἀνεπέρειστοι καὶ ἀνυπόστατοι καὶ νὰ τιτρώσκουν ἀνεπανορθώτως καὶ βαναύσως τὴν Κανονικὴν ἀξιοπιστίαν τῶν εἰρημένων Διοικητικῶν καὶ Δικαστικῶν ὀργάνων τῆς ἁγιωτάτης Ἁγιοσαββαϊτικῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας».

Λυπούμεθα, διότι τοῦ σατανοκινήτου αὐτοῦ καὶ ἐξοντωτικοῦ πολέμου ἐναντίον τοῦ σεμνοῦ καὶ ὀρθῶς πολιτευομένου, καὶ κατὰ τὴν πίστιν καὶ κατὰ τὸν βίον, ἀληθοῦς ἐκκλησιαστικοῦ ἡγέτου καὶ ποιμένος, ἐπισκόπου Ἀρτεμίου, ἡγοῦνται τρεῖς ἐπίσκοποι, κατὰ πνεῦμα ἀδελφοί του, ἐκπεσόντες τῆς Ὀρθοδόξου γραμμῆς τοῦ κοινοῦ τῶν τεσσάρων Διδασκάλου καὶ Πατρός, τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν καὶ Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου Ἰουστίνου (Πόποβιτς), συμπροσευχόμενοι, συσκεπτόμενοι καὶ συσχηματιζόμενοι μετὰ τῶν παναιρετικῶν Παπικῶν καὶ Προτεσταντῶν, ἐπὶ βαθυτάτῃ λύπῃ καὶ σκανδαλισμῷ τῶν ἐκτιμώντων πάλαι αὐτοὺς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Ὀρθοδόξων πιστῶν.

Δὲν διαφεύγει τὴν προσοχήν μας ὅτι ὑπάρχει καὶ δεύτερος ἐπίσης ἰσχυρὸς λόγος τοῦ ἐναντίον τοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου καὶ τῶν συνεργατῶν τοῦ διωγμοῦ. Ὕψωσαν τὸ μικρὸν ἀνθρωπίνως ἀνάστημά των ἐναντίον τῶν γιγάντων τῆς Οἰκουμένης πανισχύρων ἡγετῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ἐσχεδίασαν καὶ πραγματοποιοῦν τὴν ἰσλαμοποίηση τοῦ Κοσσυφοπεδίου, πολιτιστικῆς καὶ πνευματικῆς κοιτίδος τῆς Ὀρθοδόξου Σερβίας, τοῦ ὁποίου πνευματικὸς πατὴρ καὶ ἐθνάρχης εἶναι ὁ διωκόμενος καὶ συκοφαντούμενος ἀπὸ τοὺς νέους καίσαρες ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος. Πῶς νὰ ἀνεχθεῖ τὴν βεβήλωση τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων, τὴν ἐγκατάλειψη εἰς χεῖρας βαρβάρων τοῦ ἁγιοβαδίστου καὶ αἱματοποτίστου Κοσσυφοπεδίου, τὴν πυρπόληση μονῶν καὶ τοὺς στεναγμοὺς τοῦ ποιμνίου του; Πῶς μπορεῖ νὰ εὔχεται καὶ νὰ ψάλλει, τὸ «ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων» καὶ τὸ «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσει κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα», ὅταν ὑποτάσσεται στοὺς ἰσχυροὺς καὶ παραδίδει καὶ προδίδει τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, ὅταν ἀφήνει τὸ ποίμνιό του ἀπροστάτευτο στὶς διαθέσεις τῶν λύκων; Τώρα τὸ παγκοσμιοποιημένο ἄθεο πολίτευμα τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον βαρβάρων καὶ ἐχθρῶν τοῦ Σταυροῦ ἔχει βάλει ὡς στόχο τὸ πολίτευμα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τοὺς ὀρθοδόξους λαούς, ἀρχίζοντας ἀπὸ τοὺς σκληροτράχηλους Ὀρθοδόξους Σέρβους, τῶν ὁποίων τὸ ὁλοκαύτωμα ἀπὸ τοὺς «Καθολικοὺς» Οὐστάσι τοῦ «Ἁγίου» Καρδι­ναλίου Στέπινατς δὲν παραπέμφθηκε ποτὲ σὲ διεθνὲς δικαστήριο οὔτε ἀναγνωρίσθηκε ἀπὸ τοὺς μεροληπτικοὺς προβολεῖς καὶ κριτὰς τῶν ἄλλων ὁλοκαυτωμάτων. Μόνον ἂν κάμψουν ὅσους ἀκόμη ἀνθίστανται καὶ στέκονται ὄρθιοι καὶ σιγήσουν τὴν φωνή τους, τότε μόνον θὰ ἡσυχάσουν, γιατὶ γνωρίζουν, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος, στὰ ἴχνη τοῦ ὁποίου πορεύεται ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος, ὅτι ἀρκεῖ ἕνας καὶ μόνο ἄνδρας, πυρπολημένος ἀπὸ θεῖο ζῆλο, νὰ ξεσηκώσει καὶ νὰ διορθώσει ὁλόκληρο τὸ πλῆθος.

Ἡ ἄσκηση βίας καὶ διωγμῶν ἐναντίον τῆς Ἀληθείας ἱστορικὰ ἀποδείχθηκε ἀναποτελεσματικὴ διὰ τοὺς διώκτας καὶ συμφέρουσα γιὰ τὴν διωκομένη Ἀλήθεια καὶ τοὺς ὑποστηρικτάς της. Οἱ ἀνηλεεῖς καὶ ἀπάνθρωποι διωγμοὶ τῆς Οἰκουμενικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατο­ρίας κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους αἰῶνας ἔθρεψαν τὸν Χριστιανισμό, ὁ ὁποῖος τελικῶς ἔγινε ἡ ἐπίσημη καὶ κυρίαρχη πίστη τῆς μεταμοφωθείσης σὲ χριστιανικὴ πολιτεία παγκόσμιας Ρω­μαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Καὶ ὅταν ὁ ἡττηθεὶς Ἑωσφόρος ἐπεχείρησε μὲ τὶς αἱρέσεις ποὺ κα­τὰ καιροὺς ἐνέπνεε καὶ καθοδηγοῦσε, Ἀρειανισμό, Νεστοριανισμό, Μονοφυσιτισμό, Εἰκονομαχία, Παπισμό, νὰ πλήξει τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ καταστρέψει τὴν ἐπιτευχθεῖσα ἑνότητα τοῦ κόσμου, χρησιμοποιώντας βία καὶ διωγμούς, μὲ ὄργανα αἱρετικοὺς αὐτοκράτορες καὶ ἐπισκόπους, ὅπως ἀκριβῶς πράττει καὶ σήμερα μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς ἡγέτας τῆς Νέας Ἐποχῆς, πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς, βρέθηκαν τότε θαρραλέοι ἐπίσκοποι, στύλοι τῆς Ἐκκλησίας, καὶ πολλοὶ ἄλλοι ὁμολογηταὶ καὶ μάρτυρες ἐκ τῶν ἱερέων, τῶν μοναχῶν καὶ τῶν λαϊκῶν, ποὺ ἔδειξαν πὼς ὁ μόνος ἰσχυρὸς καὶ δυνατὸς εἶναι ὁ παντοκρά­τωρ Κύριος, ὁ Ὁποῖος τοὺς ἐνίσχυσε νὰ ἀντέξουν τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰ μαρτύρια καὶ νὰ καταπατήσουν τὴν ἐπηρμένην ὀφρῦν τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, ὅπως πράττουν τώρα στὴ Σερβία ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος καὶ στὴν Ἑλλάδα ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, καὶ ἀλλαχοῦ πολλοὶ ἄλλοι. Ό Μέγας Ἀθανάσιος εὑρεθεὶς στὸ στόχαστρο τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ Ἀρείου καὶ ὑποστὰς μακροχρόνιους διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Κωνστάντιο καὶ τὴν πλειοψηφία τῶν τότε ἐπισκόπων γράφει ὅτι ὁ Διάβολος, «ἐπεὶ μηδὲν ἀληθείας ἔχει, ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίῳ ἐπιβαίνων κατεάσσει τὰς θύρας τῶν δεχομένων αὐτόν». Ἀντίθετα ὁ Χριστός, ὁ πρᾶος καὶ εἰρηνικός, ζητεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν ἐλεύθερα-«εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν». Κρούει εἰρηνικὰ τὴν θύρα, καὶ εἰσέρχεται μόνον εἰς ὅσους τὴν ἀνοίξουν, ἀναχωρεῖ δέ, ὅταν δὲν τὸν θέλουν, διότι γνωρίζει ὅτι «οὐ ξίφεσιν ἢ βέλεσιν οὐδὲ διὰ στρατιωτῶν ἡ ἀλήθεια καταγγέλλεται, ἀλλὰ πειθοῖ καὶ συμβουλίᾳ». Κάνουν λάθος ὅσοι πιστεύουν ὅτι, ὅπως μποροῦν νὰ μεταστρέψουν κάποιους ἀνθρώπους, μποροῦν νὰ μεταστρέψουν καὶ τὴν ἀλήθεια. Οἱ Σαδδουκαῖοι καὶ οἱ Ἡρωδιανοὶ κατάφεραν νὰ πάρουν μὲ τὸ μέρος τους καὶ τοὺς Φαρισαίους ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, δὲν μπόρεσαν ὅμως νὰ σκεπάσουν καὶ νὰ νικήσουν τὴν Ἀλήθεια (Ἱστορία Ἀρειανῶν πρὸς Μοναχοὺς 32-33, PG 25, 729-732).

Οἱ ἀνὰ τὸν κόσμο σχεδιασταὶ τῆς ἐπιβολῆς τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων μὲ συμμάχους τὸν Παπισμό, τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν καὶ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων τοὺς Οἰκουμενιστάς, πατριάρχας, ἀρχιεπισκόπους καὶ ἐπισκόπους, κατάφεραν νὰ πάρουν μὲ τὸ μέρος τους ἐναντίον τοῦ Ἀρτεμίου τὴν Σύνοδο τῶν Ἀρχιερέων τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἰδιαίτερα τοὺς τρεῖς παρὰ τῷ Ἁγίῳ Ἰουστίνῳ πνευματικοὺς ἀδελφούς του, καὶ νὰ κινήσουν βία, συκο­φαντίες, διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἐναντίον του, δὲν θὰ καταφέρουν ὅμως νὰ πλήξουν καὶ νὰ ἀλλάξουν τὴν Ἀλήθεια· «οὐ γὰρ ξίφεσιν ἢ βέλεσιν, οὐδὲ διὰ στρατιωτῶν, ἡ ἀλήθεια καταγ­γέλλεται, ἀλλὰ πειθοῖ καὶ συμβουλίᾳ».

Ἐμεῖς εὐχαριστοῦμε τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, τὸν ἐνεργοῦντα καὶ εἰς τὰς ἡμέρας μας ἔνδοξα καὶ θαυμάσια, ὅπως εἶναι ἡ ἀνάδειξη ὁμολογητῶν καὶ Ἁγίων, τοῦ Γέροντος Ἰουστίνου Πόποβιτς καὶ τοῦ πιστοῦ μαθητοῦ καὶ ἀκολούθου του ἐπισκόπου Ἀρτεμίου. Συμμεριζόμαστε ἀπολύτως τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς ἀγωνίες του· ὡς μέλη τοῦ αὐτοῦ Σώματος τοῦ Χρι­στοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, συμπάσχουμε στὶς θλίψεις καὶ στὶς δοκιμασίες του (Α’ Κορ. 12, 26). Προσευχόμαστε ὁ Κύριος νὰ τὸν τηρήσει ἀκλινῆ καὶ ἀμετακίνητο ὡς στύλο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Καὶ παρακαλοῦμε ἐν ἀγάπῃ πολλῇ τὴν πάλαι θαυμαστὴ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας, νὰ ἀποδεσμευθεῖ ἀπὸ τὴν ἀγκάλη τῶν ἰσχυρῶν, ποὺ διώκουν καὶ σταυρώνουν στὸ πρόσω­πο τοῦ Ἀρτεμίου τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, «ἣν περιεποιήσατο τῷ ἰδίῳ αἵματι» (Πράξ. 20, 28). Νὰ ἐπαναψηλαφήσουν κανονικῷ τῷ τρόπῳ τὰ πράγματα καὶ μαζὶ μὲ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ μόνου κανονικοῦ ἐπισκόπου Ἀρτεμίου στὴν ἐπαρχία του νὰ ἐπαναφέρουν τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἑνότητα, ποὺ τώρα ἔχουν φυγαδευθῆ. Μετὰ ἀπὸ ἕνα ἔτος σταυρικῆς πο­ρείας καὶ ἐν ὄψει τοῦ Πάσχα «συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει». Ἂς μᾶς δώσουν τὴν χαρὰ νὰ συμπανηγυρίσουμε καὶ νὰ συλλειτουργήσουμε μὲ τὸν ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο καὶ ἄλλους ἐπισκόπους τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας στὸ ἡρωϊκὸ καὶ ἁγιοβάδιστο Κοσσυφοπέδιο ψάλλοντες τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη».

Παρακαλοῦμε δὲ καὶ τοὺς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Ὀρθοδόξους ἐπισκόπους καὶ ἡγουμένους, πρὸς τοὺς ὁποίους μὲ ἐπιστολὴ ἀπευθύνθηκε ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος, νὰ μὴν ἀδιαφορήσουν, νὰ ἐγκύψουν φιλαδέλφως εἰς τὰ καταγγελόμενα καὶ νὰ συμπαρασταθοῦν εἰς τὸν ἀδίκως διωκόμενο καὶ σταυρούμενο κανονικὸ ἐπίσκοπο Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσυφοπεδίου καὶ Μετοχίων κ. Ἀρτέμιο.


Γιὰ τὴν Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν

 

Ἀρχιμ. Γρηγόριος

Καθηγούμενος Ἱ. M. Ἁγίας Τριάδος

Ἄνω Γατζέας Βόλου


Γέρων Ἱερομόναχος Εὐστράτιος

Ἱ. M. Μεγίστης Λαύρας

Ἁγίου Ὄρους

 

 

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνὸς

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

 

 Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



  


active³ 5.0 · IPS κατασκευή ιστοσελίδων · Όροι χρήσης