ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ | ||
Πρόλογος
|
5 |
|
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΟΥΝ ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ;
|
||
1. | Σύντομη παρουσίαση τοῦ προβλήματος |
11 |
2. | Δὲν εἶναι ὑπαρκτὸ ποιμαντικὸ πρόβλημα. Τεχνητό, κατασκευασμένο, με εἰσαγόμενη προβληματικὴ |
17 |
3. | Ἡ λειτουργικὴ γλώσσα καὶ ἡ καθομιλουμένη. Μικρὲς διαφορὲς |
37 |
4. | Γιὰ τὸν ἐκκλησιασμὸ δὲν φταίει ἡ γλώσσα. Ἀποϊεροποίηση καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ κλῖμα |
42 |
5. | Ἡ μοναδικότητα τῆς ἑλληνικῆς λειτουργικῆς γλώσσης. Θεολογικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ θεμελίωση |
52 |
α) Θεϊκὴ ἐπιλογὴ |
52 | |
β) Γλώσσα ἁγίων, ἁγιασμένη ἀπὸ τὴν ἐνέργεια τῆς Χάριτος | 58 |
|
γ) Ὑψηλὴ καὶ ἱεροπρεπὴς γλώσσα |
64 |
|
δ) Πολυσημία καὶ εὐρήτητα | 73 |
|
ε) Γεγονὸς ἐκκλησιαστικὸ ἡ γλώσσα. Διαχρονικὴ ἑνότητα καὶ συνέχεια | 76 |
|
στ) Ἑνότητα λόγου καὶ μέλους, κειμένων καὶ μουσικῆς |
81 |
|
6. | Λογικὴ κατανόηση ἢ βιωματικὴ μέθεξη; |
82 |
7. | Ὀργανωμένο σχέδιο κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ οἱ μεταφράσεις καὶ οἱ γλωσσικὲς μεταρρυθμίσεις |
97 |
8. | Τί δέον γενέσθαι; Ὁ πατερικὸς δρόμος |
104 |
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΞΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ |
||
1. | Πορεία πρὸς τὸ τέλειο τῆς Θ. Λατρείας |
119 |
2. | Τὸ δίλημμα «Παράδοση ἢ ἀνανέωση» εἶναι πλαστὸ |
121 |
3. | Μετὰ τὸ σχίσμα καινοτομίες καὶ ἀνανεώσεις στὴ Δύση |
126 |
4. | Ἀνανεωτὲς καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μετὰ τὸ 1821 |
132 |
5. | Ἐνισχύθηκε ἡ Παράδοση. Ἐλάχιστοι οἱ ἀνανεωτὲς |
141 |
6. | Ἡ «Εἰδικὴ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως» νὰ ἀλλάξει ὄνομα καὶ στόχους |
143 |
ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ Η «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» |
||
1. | Ἡ ταυτότητα τῆς «Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης» |
149 |
2. | Ὁ Νεοβαρλααμισμὸς τῆς «Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης» | 153 |
Ἐπίλογος | 160 |
|
ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΝΕΩΤΑΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ |
||
1. | Τὸ σκηνικὸ τῆς ὑποθέσεως |
165 |
2. | Δογματικὸς μινιμαλισμὸς ἢ μηδενισμός. Ἡ είσήγηση τοῦ μητροπολίτου Κοζάνης |
170 |
3. | Σὲ ποιοὺς καὶ γιατὶ νὰ δώσουμε ἐξηγήσεις; |
174 |
Γιὰ παραγγελίες ἀπευθύνεστε στὶς |